Sarı Sıcak Gençliğim

yıldızlar mı daha uzak
gençliğim mi
memleket mi daha uzak
özlemine susadığım
memleket insanları mı?

elleri uzak
parmakları uzak yüreğime
uzansam parmak uçlarımla
gençliğimin arka bahçesine
bir vişne ağacına.
bir pencere var
sarı sıcak
menteşeli kolları var kapılarının
dedelerim
babannelerim
gençliğim uzak..

bir çapa tutsam
arka bahçede.
iki ağaç arasında
ipler arasında salıncak
salın salın sallansam
rüzgar esse elma ağaçlarının arasından
yüzüme yüzüme
memleket havası
dalga dalga..

ön kapının
önünde bir asfalt yol
plastik toplar
iki çöp kovası arasında bir kale
memleket insanlarının yüzleri
selamlayan
baş sallamaları..

karşı komşu
huysuz teyze
kırdığımız bahçe fidanları
korkutan
bi o kadar özleten
fırçaları teyzelerin..

geniş koca bir ev
kışları dalga dalga
esen bir rüzgar
yağan
beyaz tohumlar.
soba başında
beş on adam
üstünde kestane çatırtıları
altında pişen yemekler
sobanın yüzünü ısıtan
muhabbeti..

menteşeli kapı ardında
bir çardak
duvarda asılı bir saz
tıngırtatan memleket insanları
sarı sıcak evin çatısı altında
türkü çığlıkları..

bardak bardak çay
kaşıklar dizili sofralar
karşında tanıdık
memleket insanları..

ne geçmişten korkmak ayıp
ne de düşünmek bu ölümü
bir uzak sarı sıcak ev...

şimdi tıklatsam kapıları
yabancı bir yüz çıkar
gençliğim gitmiş
sazlar sözler gitmiş
bırakmışlar gonca memleketi
anılar parça parça sülietlerle
sarsıyor kafamı..
buram buram adımlarım
kokuyor sokaklarında...

bakkalım
komşu teyzelerim
dost dediğinimiz
akraba dediğimiz
memleket insanları
şimdi up uzak sarı sıcak evimden..

efkarlıyım
elimi versem
bedenimi satsam gençliğim uğruna
özlemim bitse
dokunsam vişne ağaçlarına
buram buram anı kokan
gençliğim çatısında
yine buram buram
tanıdık yüz kokusu çeksem içime...

sarı sıcak evin camında
daha kapısı yanında
pencereden selam alsam
gel içeriye
gel diye..

ne ölümden korkmak ayıp
ne düşünmek ölümü
ne memleketi düşünmek ayıp
ne de ağlamak memleketi,
ne anılarla beraber gelen gözyaşları ayıp
ne düşünmek sarı sıcak menteşeli evi...

ayrica yazım ve imla yanlışları için özür dilerim. ikisine de hiçbir zaman ilgi duyamadim...