Açlık hissiyatı

Bir sürü sıfır, hayatlarımız gibi
bir sürü sıfır kadın.
tek başına rakam
olan

ifadesiz sıfırlar,
geçip gitmişler
1'lerin 2'lerin yanlarından.
gerçek yalnızlığa
doğru.

o kadar da anlamsız değiller
her kadın,
ayrı kokar.

koca bir dünya
küçük
bir yaşam alanı
hayatın.
bir küçük kadın
dükkanı gibi
bi çevre.

hayatlarımızın ortasındayız
yolun sağında
solunda
kaldırımlarda
adım adım
her yerde
insanlar
kağıttan adamlar ve kadınlar.

bir kadın,
sonra bir kadın daha
heryerde bi kadın
kendini dağıtabiliceğin kadar çok
kadın.

öp!
öptümüz hayatların
miktarınca
varız
öp.

sağ kolum
ta omuz başına kadar
kadın.

sol kolum
ta omuz başına kadar
gözyaşı.

kadınlar ağlıyor
kadınlar hep ağlıyor
kadınlar katil
kendi hayatlarının katili
olmak istiyorlar
delice sevip
katil olmak istiyorlar
ama olamıyorlar
kadınlar hep ağlıyor.

geride kalanlar,
birinin; onlardan neden uzaklaşmak
isteyebileceğini
bir türlü
anlayamıyorlar..

ah kadınlar...
ah.

ve ağlıyorlar
sonra yargılıyorlar
gözyaşları düşüyor
tanrının yer yüzü şehrine.

sonra geçiyor
kadınlar erkekleri
erkekler kadınlarını
seçiyor yine

bi zaman,
bir erkeğin kolları arasındayken

bir başka erkeği
hayal ediyorlar.

sonra;

bir adam başka bir kadını
hayal ediyor
hayaller hep dalga dalga
sahillere vuruyor kendini.

uçurtmalar misali
uzaklıklar
ulaşılmazlar
yer ayırtıyor
akıllarda...

bakıp dururlar
geçip gidenlere..

gidenlerin üstünde
bir çeşit bakar tozu birikmiş
herkes temizleyemiyecek
kadar meşgul zaten.
ama önemi yok
zaten
herkes
bi o kadar meşgul...