ince uzun ve sadece seyrediyordu
yağan bir kaç damla yağmuru.
ne düşünüyordu
bilmek istiyordum.
bu dünyaya ait olmayan
bir yaşam formuydu.
uzun bir kürekle
kömürler atıyordu
havaya.
bazı gerçekleri vardı
muhtemelen diğerleri gibi
acıydı.
bir durak gibi
bekliyorlardı istasyonlarda,
bir durak gibi
bekliyordum bende.
kimi on dk beklerdi
kimi koşarak giderdi
hiç durmadan.
hepsinin de dudakları vardı
öpmek için.
sevgilileri vardı belki
belki evcil hayvanları
ve belki ölmek üzereydiler
belki hepsi bir yerlere geç kalıyorlardı.
tırnakları vardı uzun kısa
duvarları kazımıştı belki bazıları,
uçurtmaları vardı.
uzun saçları ıslaktı
belki bazıları ağlıyordu,
bir kısmı yağan yağmura saklıyordu
yaşlarını.
hepsinin diğerleri gibi bir yolculuğu vardı.
kimi yine geç kalıyordu
kimi yetişmek bile istemiyor
kimi sıkılmış
kimi ağlıyor
kimi paranoyak bir güdünün esiri oluyordu.
hiç birini düşünmek zorunda değildiniz
ve hep en az birini düşünmek zorundaydınız.
Merhaba :)
YanıtlaSilÇok güzel bir paylaşım olmuş ve çok güzel bir farkındalık mesajı
İnsanın etrafındaki insanları da fark etmesi gerçekten çok güzel. .