Hiç güneşli bir günde yağan yağmuru gördün mü sen ?

Uzun zaman önce bir ses duymuştum. yaşıyordum sanki. bazenleride olsa yaşıyordum amk. biri uzun zaman önce demişti; fırtınadan önce sessizlik vardır. bazı anlar çok sessizdi, o kadar sessizdiki korkudan kıpırdamıyordum bile. birinin gelip azına sıçmasını beklemek gibiydi. sonrasında sıçıyorlardı zaten, ve sen üzerine sifonu çekiyordun. lağamlarda çürüyordu düşüncelerin. kokuyordun o kadar batmıştın, çünkü korkuyordun fısıltılarını yaşamaktan...  

http://fizy.com/song/travis-sing/2b3d1r

Fırtına bazen gelip duruyordu öylece.
bittiğinde ise, güneşli bir günde yağmur yağacak gibi olurdu.
bilmiyorum; hiç güneşli bir günde yağan yağmuru gördün mü sen?
söyleyemediğin şeyler için hep biraz geç olmuştur.
peki neden fırtınadan sonraki güneşli bir günde;
yağmur için bu kadar erken oluyor ?
çünkü sen hayatın kötü çocuğusun
tanrı seni kutsamamış.
biliyorsun, bir gün tanrı bizi özgür bırakacak
ama o an ona ait ruhu geri alacak
sense beslediğin çürümüş bedenine kalacaksın
yaşadıkların ve korkudan yaşayamadıklarınla toprağa ait olacaksın... 

... 

Neden bu dünyanın dinleyen bir insanı olasın ki. dinlemekten, boyun eğmekten fazlası var burda. aslında sende usandın, bıktın biraz biraz.. dinlenmediğin bir dünyada yaşıyorsun, umursanmadığın. ve birileri süzülüyor herşeye rağmen, kaçabiliyor buradan; sistemlerden kaçabiliyor hani.

Peri masalı ve fantezi rüyaların var
bilinç altının sana sikertmeleri bunlar.
gerçek dünyanın altında bir rüya yaşıyorsun anca..
ve bazenleri paramparça oluyorsun
kafandaki huzuru kaybediyorsun
dinlenmediğin bir dünyada yaşıyorsun
kendini dinliyorsun sadece..
öyle olmalı aslında zaten
kimse bir diğerini dinlememeli de zaten,
günlerce sürecek bu yolcuğunda.
sen kendini dinleyip hayata fısıldamalısın sadece...

özgürlük bundan sonra başlıyor...