Sarıp sarmalanmış tüm pirinçleri
gece olmuş karanlık sarmış dört bi yanı
uyku tutmamış adamı.
koca bir şehir uykuya dalmış,
mışıl mışıl.
sokak lambaları yol gösteriyor şehrin sokaklarına
farketmek zorlaşmış gözlerini
kısmış iyice...
sokak lambaları yol gösteriyor şehrin insanlarına.
sigara acı veriyor
alkol bedeni sarsıyor.
düşünceler damla damla olmuş
sanki yağmurlar yağıyor serin yaz akşamında.
yukarılara bir yerlere gidiyor dumanlar
düşünceler kafaya gidiyor
fikirler çakılıyor kafalara
al bunu da yaz diyor bir bakış
al beni de sar diyor yalnız bir kadın
bir göz yaşı kendini saklıyor yağacak yağmura
yağmur damlalarına karışıp kaybolurum umuduna.
hayata bak
gözler yalan söylemez derler
bedenler seyirci kalmaz derler
ruhlar acır, bedenler yinede tutsak eder derler
hayata bak
bir köşede bir kadın ağlar
şehir onursuzca onu yargılar.
bir kadın doğmamış çocuğuna ağlar
kürtaj mesele olur. kadın ağlar. çocuk ağlar
o an; tanrı bile göz yaşlarını katar bu onursuzluğa
yağmur yağar
gece uzar
hayata bak.
bir adam aşk kokan baharları geride bırakıp
kalır yalnızlığına. bir başına onursuzluğa kalır.
bir çocuk kısar gözlerini
gözleri yalan söylemez bir çocuğun
dolar tane tane damlalar
seyirci gibi filmi seyrederler bir köşeden
sarıp sarmalanıcak prinçler gibi
sarmalanmayı beklerler...
gözler yalan söylemez derler
hayata bak.
bazen bir masal anlatır
bazen bir tiyatro
bazen bir hüzün bırakır
bazen bir özlem
bazen bir sitem
bazen bir gözyaşı
bir çocuk
bir hayat
hayata bak.
serin bir yaz akşamında
iki deniz arasında kalmış sanki şehir
yağmurlar yağıyor onursuzluğa
geceler uzuyor
uykular kaçıyor düşünceler uğruna
sarıp sarmalanmamış bedenler üşüyor yatakta
bir aç, bir toku doyuruyor
hayata bak.
bir güçlü bir güçsüzü eziyor
hayata bak.
uzaklara götür beni hayat
uçur yukarlara
gözlerim değmesin yaşananlara
utanan bir çocuk gibi, saklanıyorum bir köşede
hayata bak.
aşkın bile sözleri yok bu gecelerde
hayatın kelimeleri kayıp
onur yok
vicdan yok
ölümlere seyirciler çok
riskler çok
hayata bak.
bir tiyatro oynuyorum.
belki biraz mizah yapıyorum bu oyunda
al beni hayat
sar beni
uçur yukarılara
sende farkındasın
çok zor...
gece olmuş karanlık sarmış dört bi yanı
uyku tutmamış adamı.
koca bir şehir uykuya dalmış,
mışıl mışıl.
sokak lambaları yol gösteriyor şehrin sokaklarına
farketmek zorlaşmış gözlerini
kısmış iyice...
sokak lambaları yol gösteriyor şehrin insanlarına.
sigara acı veriyor
alkol bedeni sarsıyor.
düşünceler damla damla olmuş
sanki yağmurlar yağıyor serin yaz akşamında.
yukarılara bir yerlere gidiyor dumanlar
düşünceler kafaya gidiyor
fikirler çakılıyor kafalara
al bunu da yaz diyor bir bakış
al beni de sar diyor yalnız bir kadın
bir göz yaşı kendini saklıyor yağacak yağmura
yağmur damlalarına karışıp kaybolurum umuduna.
hayata bak
gözler yalan söylemez derler
bedenler seyirci kalmaz derler
ruhlar acır, bedenler yinede tutsak eder derler
hayata bak
bir köşede bir kadın ağlar
şehir onursuzca onu yargılar.
bir kadın doğmamış çocuğuna ağlar
kürtaj mesele olur. kadın ağlar. çocuk ağlar
o an; tanrı bile göz yaşlarını katar bu onursuzluğa
yağmur yağar
gece uzar
hayata bak.
bir adam aşk kokan baharları geride bırakıp
kalır yalnızlığına. bir başına onursuzluğa kalır.
bir çocuk kısar gözlerini
gözleri yalan söylemez bir çocuğun
dolar tane tane damlalar
seyirci gibi filmi seyrederler bir köşeden
sarıp sarmalanıcak prinçler gibi
sarmalanmayı beklerler...
gözler yalan söylemez derler
hayata bak.
bazen bir masal anlatır
bazen bir tiyatro
bazen bir hüzün bırakır
bazen bir özlem
bazen bir sitem
bazen bir gözyaşı
bir çocuk
bir hayat
hayata bak.
serin bir yaz akşamında
iki deniz arasında kalmış sanki şehir
yağmurlar yağıyor onursuzluğa
geceler uzuyor
uykular kaçıyor düşünceler uğruna
sarıp sarmalanmamış bedenler üşüyor yatakta
bir aç, bir toku doyuruyor
hayata bak.
bir güçlü bir güçsüzü eziyor
hayata bak.
uzaklara götür beni hayat
uçur yukarlara
gözlerim değmesin yaşananlara
utanan bir çocuk gibi, saklanıyorum bir köşede
hayata bak.
aşkın bile sözleri yok bu gecelerde
hayatın kelimeleri kayıp
onur yok
vicdan yok
ölümlere seyirciler çok
riskler çok
hayata bak.
bir tiyatro oynuyorum.
belki biraz mizah yapıyorum bu oyunda
al beni hayat
sar beni
uçur yukarılara
sende farkındasın
çok zor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder