Sözler verdiğinde
doğru olduğuna ne kadar
inanabilirsin bilmiyorum.
bazen kendi hayatım için
sözler veriyorum,
bazen bu sözler
sanki benim değil
başka hayatlar adına gibiydi.
neden? diye bir soru sorduğumda
'sanırım onların iyi hissettiklerinden
emin olmak için'
cevabını veriyorum.
eşyaların etrafında toplanıyor
tüm bu düzen
varmaya çalıştığın hedefler,
bir ağacın etrafındaki yapraklardan farksız.
ama ağacı korumak
ve aşık olacağı ormanı yaratmak,
her şeyden önce
fırtınadan çıkan bir sonbahar
olabilmek gibi.
...
bütün kadınlar güzeldi,
ve adamlar dik ve güçlü.
hepsi görünürde izlenimler veriyordu
ama hepsininde etrafında toparlamaya çalıştıkları
yaprakları vardı,
kendi yaşamları adına.
bazı baharlarda yaprakları kurutup
bazen yenilerine yer veriyorduk,
bende öyle yaptım.
ama asıl önemli olan
fırtına öncesi sana sıkıca sarılan
dallarına güvenmekti.
dal olabilmekse
bir ömre bedeldi çoğu kez.
...
önemsiz biri olduğunuzu hatırlatır
bazı anlar ve ifadeler.
asla bırakmadığınız
aramanızı sürdürürsünüz.
hayatta neyi aradığınız
çoğu insan için
bir ömre bedeldir
bazen bir ömrün son noktasıdır.
...
okyanusu aşmam gerekiyor,
aklımdaydım
kendimdeydim
güzel olduğunu düşündüğümü
denediğim bir çizgide,
aramamı sürdürüyorum.
daha 22 yaşındayım
ve yaşlanıyorum.
herkes gibi,
önemsiz biri olmamak için
yaşlanıyorum,
istediğim şeyler için
yaşlanıyorum
insanlar buna olgunlaşmak der.
isteklerim için
acı çekiyor
ve onlarla yaşamayı öğreniyorum,
yaşlanıyorum.
...
aşk kaybı ne de masraflı,
zaman kaybı
dost kaybı
aile kaybı
hislerin kaybı
hepsi masraflı.
bir şeyler almak
sahip olmak bir şeylere
kaybolmayan türden
ne de masraflı.
...
zamanın nasıl geçtiğine bak.
çevrendeki herkese bak
ve bazı anlar
sustuğunda
acı çektiğinde
ve kaybedicek bir şeyleri hissettiğin anlardaki
yalnızlığına bak,
bir insan kendini
en iyi o an tanır.
neye ihtiyacı olduğunu
neyin yanında olduğunu
ancak o tanımlayabilir.
gece bitip
gündüz aynaya baktığında
kendi gözlerinde
neyin doğru olduğunu
kendine o an
söylersin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder