Belki meraktan, sonunu okur. Ve ölürüz

Tutunmak ister gibi...

Tutunamazken bir tene parmak uçlarınla

Ya da nefes alamazsa yanında

Gözleri kıskançlıktan bakamazken başka bir bedene

Ulaşamazken ona

Garip bir hayale mal olursa bir hayat

Göz yaşları akarsa içkisinden

Bir gece asla bitmez…

Bir balıkçının tuttuğu balıklarsa hayat

Balıklar mutsuzsa koparıldığına

Bir çocuk balonlar arasında mutsuzsa eğer

Bir adam hatalarına sadece içerse

Bir kadın ağlarsa bir köşede

Sunarsa bedenini tanımadığı bir vücuda istemeden

Bir kızıl dereli sözlerini boşa sarfaderse

Yenildiği hayata teslim olursa bir beden

Yalnızlığın kucağın da ölümü bekleyenlerin bir durağı varsa,

Ve biz bu durak da yalnız değilsek

Tanrı bizimle dalga geçiyor olmalı…

Ellerini kavuşturmuş zor bir adam şiir yazmaya kalkışırsa…

Küçük bir kadın ağlarsa büyük adamına

Hayaller de yalnızlaşırsa küçük bir sokakta

Bir fahişe de kalırsa yalnız

Yalnızlık utanır...

Belki biraz yağmur yağar hayatın onursuzluğana

Tanrı da işin içine kendini atar, o da katarsa bu yağmura birkaç damla

Umudun kucağında ölü bakışlar kalırsa sadece

İçeriz bizde hayatın onursuzluğuna...

Zor adam dağıtamazsa kafasını düşüncelerden,

Ağlarsa tekrar uzaktaki kadın

Kimse el ele tutuşmazsa

İki aşık öpüşemezse bir daha

Bakamazsak özgür bakışlarımıza bir daha asla

Dokunamazsak bir daha bir tene

Malum olur düşünceler tekrar kağıda,

Yazılanlar artık silgilerle yazılıp kalemlerle silinirse eğer,

Güzel bir günde bile nefesi daralır şairin…

Biraz umut olur, biraz ihtiras

Biraz fahişe olur, biraz ağlayan bir kadın

Biraz ağlayan zor bir adam olur, biraz balık…

Bana biraz ufak köşenizden bahsedin. Koca dünyadan ufak bir köşe.

Gerisini beraber halledelim.

Biraz limon sıkarız.

Yarın ölecekmiş gibi bükülmüş bir kitabın içinde,

Belki sayfaları atlayıp, devam eder

Belki meraktan,

Sonunu okur

Ve ölürüz...