güzel ve kötü arasında
uyumsuz bir zamanda
yürüyorum.
hayatta anlık kararların
yeterli mutluluğu sağlayabileceğine
dair bir şeyler vardı aklımda.
ama sonuç olarak
herkes bir kararın esiri olduğundan,
artık böyle bir şeye inanmak için
o gün gerçekten sarhoş olmanız gerekiyor.
biraz nostaljik
biraz garip bir ev
lazım bana.
hepimize belki bir tane lazımdır
bundan.
mutsuz olsam anlamazsınız,
mutluluk sade bir gülümsemenin
ardında saklı kalabilen türden bir şey, istendiğinde öyle.
yalnız kaldığımda bir an
mutlu olduğuma dair bir şeyler hissediyorum.
yalnız kaldığımda
kendim hakkında çok fazla şey düşünüyorum.
yalnız kaldığımda
benim 6 metrekarelik alanımdan geriye kalan her şeyi düşünüyorum.
insan yalnız kaldığında
düşünmek ve görmek istediği her şeyi
ayan beyan hayal edebiliyor.
bir balıkta
eski nostaljik bir televizyonun
göt kadar alanında
yalnız kaldığında
ancak odanı süsleyebilir.
bir balık ancak o zaman
derin dipleri
düşünebilir.
bazen,
o kadar da yalnız değilim artık.
düşünmek için
tepki vermek için
koşmak için
yeterince yalnız değilim.
belki de bu benim
küçük sapkın anlamsız mazeretim.
bazen tanıdığın tüm yüzlere yakınken
bir o kadar uzak kaldığının farkına varıyorsun.
bazen her şeyden sıkılıyorsun da
kendine bile itiraf etme lüksün olmuyor.
bazen farklı bir rast gelme anı bile
günü değiştirir.
bazen eski bir dostun kahkahası bile yeterli olur.
bazen akvaryuma konan diğer bir balık
tüm sıradanlığı bir anlığına değiştirebilir.
'komşunun bahçesinde ki çimler de bu yüzden daha yeşil gelir ya'
mesafeler özlemek için
hayallerinden uzak kalmak özlemek için
yapamadıkların özlemek içindir
içemediğin bira
yarım kalan tost
biten bir maç
sahip olamadığın
o garip ev hayali..
hayat akışını sürdürür,
belki alışkanlıktandır
hareketlerim kısıtlanmış gibi gelir bana.
yolda duran tek başına benimdir aslında.
ne sağa koşarım
ne sola.
6 metre karelik
odanın penceresinden
dışarıya bakarken
hayatında
bir devrim ararsın.
uyumsuz bir zamanda
yürüyorum.hayatta anlık kararların
yeterli mutluluğu sağlayabileceğine
dair bir şeyler vardı aklımda.
ama sonuç olarak
herkes bir kararın esiri olduğundan,
artık böyle bir şeye inanmak için
o gün gerçekten sarhoş olmanız gerekiyor.
biraz nostaljik
biraz garip bir ev
lazım bana.
hepimize belki bir tane lazımdır
bundan.
mutsuz olsam anlamazsınız,
mutluluk sade bir gülümsemenin
ardında saklı kalabilen türden bir şey, istendiğinde öyle.
yalnız kaldığımda bir an
mutlu olduğuma dair bir şeyler hissediyorum.
yalnız kaldığımda
kendim hakkında çok fazla şey düşünüyorum.
yalnız kaldığımda
benim 6 metrekarelik alanımdan geriye kalan her şeyi düşünüyorum.
insan yalnız kaldığında
düşünmek ve görmek istediği her şeyi
ayan beyan hayal edebiliyor.
bir balıkta
eski nostaljik bir televizyonun
göt kadar alanında
yalnız kaldığında
ancak odanı süsleyebilir.
bir balık ancak o zaman
derin dipleri
düşünebilir.
bazen,
o kadar da yalnız değilim artık.
düşünmek için
tepki vermek için
koşmak için
yeterince yalnız değilim.
belki de bu benim
küçük sapkın anlamsız mazeretim.
bazen tanıdığın tüm yüzlere yakınken
bir o kadar uzak kaldığının farkına varıyorsun.
bazen her şeyden sıkılıyorsun da
kendine bile itiraf etme lüksün olmuyor.
bazen farklı bir rast gelme anı bile
günü değiştirir.
bazen eski bir dostun kahkahası bile yeterli olur.
bazen akvaryuma konan diğer bir balık
tüm sıradanlığı bir anlığına değiştirebilir.
'komşunun bahçesinde ki çimler de bu yüzden daha yeşil gelir ya'
mesafeler özlemek için
hayallerinden uzak kalmak özlemek için
yapamadıkların özlemek içindir
içemediğin bira
yarım kalan tost
biten bir maç
sahip olamadığın
o garip ev hayali..
hayat akışını sürdürür,
belki alışkanlıktandır
hareketlerim kısıtlanmış gibi gelir bana.
yolda duran tek başına benimdir aslında.
ne sağa koşarım
ne sola.
6 metre karelik
odanın penceresinden
dışarıya bakarken
hayatında
bir devrim ararsın.
Hayatında bir devrim aramak...Belki de bir çoğumuz o devrim gününün gelmesini bekliyoruz...Belki de hiçbirimizin cesareti yok bu devrimi yapmaya,hepimiz korkularımıza yeniğiz...Güzel...Kaleminize sağlık...
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilSayfanızı 10,5 inçlik ekranı olan bir dizüstü notebook ile izlerken zorlandım. Blog sayfanızın genişliği 900 pixelden büyük olmalı. Sayfanızı ziyaret eden herkesin sayfanızın genişliğini zorlanmadan yani yatay hareket çubuğunu kullanmadan görebilmesi için, 900 pixelin altına çekmeniz gerekiyor.
Hayalinizdeki evi anlatan dizelerinizi okurken, ben de kendimi çatı katlı bir dubleks evin çatı katındaki odasında buldum. Zamanımızın büyük bir bölümünü evlerimizde geçirmekteyiz. İkamet ettiğimiz evlerimiz içimize sinmiyorsa, mahpushaneden bir farkı yoktur. 6 metre karelik bir oda ve dünyaya açılan penceresinin insana verdiği yaşama hazzını duyar gibi oluyorum.
Her şeyin gönlünüzce olmasını ve hayallerinizin bir gün gerçekleşmesini diliyorum. Selam ve dualarımla birlikte en Güzel'e emanet olun.