Hayatın içinde kaybolmaya dair

....
sokakları adımlıyorduk
sanırım yolun az ilerisinde
son buluyordu yolculuk.
buraya kadardı sanırım,
diyordum.

aramamı istemedi
bu geceden sonra,
fazla zaman yoktu
gitmemesi için
ufak nedenler arıyordu kafam.
aramasan daha iyi olur,
diye bir şeyler söyledi.
bi an durdum,
tanıştığım bu anların
farklı olduğuna dair
bir iki şey söylediğimi hatırlıyorum,
oldukça farklı bir kilometre taşıydı..

hayatın içinde kaybolmamasını söyledim..
ve sonra uzun bir sokak boyunca ilerledi,
ara ara arkamı dönüp baktım
kaybolmaya oldukça yakındı.

sonra bir şeyler yazmak istedim o gece.
bir şeyler yazdıldı da o akşam,
yarım şişe jack eşlik etmişti.
tabakanın içine bir kule inşa ediyordum
aferim bana.
sanki o anın külleri dökülüyordu
sabaha karşı..

pek tanımıyordu aslında,
anlamaya başlamıştı.
yazı yazmamanın benim için ne kadar
önemli olduğuna dair kendimle
konuşmaya meyilliyimdir,
ne kadar gerekli olduğuna dair.
çoğu an yazmak fazlasıyla zor,
ve gerçekten acı çektiğin anlarda
fazlasıyla zor ve bir o kadar kolay.
bu anların nefesini almak
hem bağlayıcı hem koparıcı bir şey.
yazmanı sağlayan şeyden uzaklaştıkça
kendine yaklaşıyor ama ona uzak kalıyordun,
oldukça zor bir seçim gibiydi.

bazı şeyleri söylemenin
hiç bir basit yanı yoktur.
belki de en basiti yazmaktır
bir yazar için.

birisiyle tanışırsın,
ve sanki
kazara olmuş gibi gelir.
bunu beklediğini
söylemek akla ihanet olurdu.
zaten hep kazara olmaz mı.

bir an görüyorsun
bir an bakıyor
bir şeyler söylüyorsun birbirine
bir şeyler içiyorsun bir köşe de
bir an öpüyorsun
ne olduğunu bile anlamadan daha.
ve ardından
bu anın içinde kalmak
istediğine dair
aklına bir çivi çakıyorsun sanki.

sokağın sonuna kadar giderken
aklında bir his kalıyor;
beklediğin kişinin o olmasına dair bir şeyler.
bir şekilde gülümsetiyor
aklını alıyor
dikkat isteyen
bir uğraş gibi
geliyor her an.

sen biraz daha gidiyorsun
göremiyorum artık kalabalık arasında
biraz daha gidiyorsun..
biraz daha korkuyorum sonra....

ve daha fazla.
duruyorum o an sadece
ve hayatın içinde bir yerlerde
kaybolup gideceğime dair
bir his kalıyor..